Uyku; yeme, içme gibi ihtiyaçtır. Çocukların biyolojik ve psikolojik gelişimi açısından önem bir yere sahiptir. Yaşam boyu uyku ihtiyacı yaşlara göre değişiklik göstermektedir. Yaşlara göre uyku ihtiyacı; 0-3 ay arası ortalama 14-17 saat, 4-11 ay (1 yaşından önce) arası ortalama 12-15 saat, 1-2 yaş arası ortalama 11-14 saat, 3-5 yaş arası ortalama 10-13 saat, 6-13 yaş arası ortalama 9-11 saat, 14-17 yaş arası ortalama 8-10 saattir. Uyku ihtiyacını verimli bir şekilde karşılayabilmek için saatinin yanında düzenli olması da çok önemlidir.
Yalnız uyuyamama genellikle 2 yaşından sonra ortaya çıkmaktadır. Bu durumu çocuk davranışlarıyla ve sözleriyle belli etmektedir. Yalnız yatamama, uykuya dalamama, çok sık uykudan uyanma, kabus görme, çığlık atarak uyanma, ağlama ve alt ıslatma çocuğun yalnız uyuyamadığına haber verir aynı zamanda bu sorunların altında psikolojik problemler bulunabileceğini düşündürür.  
Çocuğun uyku sorununun pek çok nedeni olabilir ve bu yaşadığı durum(lar) uyku kalitesini bozmaktadır.
Atlında Yatan Nedenler Neler Olabilir?
Yalnız uyuyama durumunu tetikleyen hatta en çok tetikleyen nedenlerden biri, çocukla ebeveynler arasında güven ilişkisinin kurulamamasıdır. Çocuklar, güvenli hissetmek için anne/babası yanlarında olsun ve onlarla daha fazla zaman geçirsin isterler.
Bunun dışında yetersiz ilgi ve sevgi gösterilmesi, annenin kaygılı olması, yoğun stresli olması, aile içi sorunların olması, kardeş kıskançlığı ve okul sorunu varsa çocuklara kaygı artar ve anne/babayı yanında daha çok ister.
İlk başlarda çocuğun kendi odasının ve yatağının olmaması bu durumun yaşanmasına neden olabilmektedir.
Neler Yapmalı?
İmkanınız varsa çocuğunuza ayrı oda yapmalısınız ve çocuğunuzu sadece odasında uyutmalısınız.
Çocuğunuzla güven ilişkinizi artırmak için günlük rutinler oluşturun. Bu rutinleri uykuya hazırlık aşamasında da kullanabilirsiniz. Pijama giyme, diş fırçalama, en sevdiği oyuncağı veya battaniyeyi yanına vermek ve ardından masal okuma gibi. Böylelikle çocuğunuzun stres seviyesi düşer ve kaliteli uyur.
Odanın uyumaya elverişli, sessiz ve loş olması, çocuğun dikkatini çekebilecek ses, görüntü olmaması önemlidir.
Mümkünse uyku düzeni (uyuma, uyanma) her gün aynı veya birbirine yakın olmalıdır. Uyku saatlerinin düzenli olması uykuya dalmasını kolaylaştırır ve kalitesini artırabilir.
Çocuk her seslendiğinde odasına, yatağına gidilmemelidir. Odanın kapısına gelip oradan konuşulabilir.
Uykusundan bağırarak, ağlayarak uyanan çocuğun yanına hızlıca gidilip anne/babasının hep yanında olduğunu/olacağını söylemeli ve hissettirilmeli böylece güven verilmelidir. Ancak çocuğun yanında uyumamalı veya çocuğu kendi odanıza alamamalısınız. Çocuğu kendi yatağında sakinleştirip uyumasını desteklemelisiniz.
Çocuğunuzun duygularını ifade etmesine destek olmalısınız. “Sus.”, “Bağırma.”, “Şımarıklık yapma.” Gibi cümleler ifadeler kullanmamalısınız.
Çocuğunuza “Ben buradayım.” güvenini vermelisiniz.
 
 
Gizem Ürek Psikolojik Danışmanlık
Psikolog Gizem Ürek