Corona virüsünün etkisini arttırdığı şu günlerde, saha gazeteciliğinden vazgeçmiyoruz. Gazetemize gelen davetlere, vaktimiz olduğu müddetçe, sosyal mesafeye özen göstererek, iştirak etmeye çalışıyoruz.Bu ziyaretlerden bir tanesini de, geçtiğimiz gün Hasırcıarnavut köyüne gerçekleştirdik.
Hasırcıarnavut, Edirne’nin Meriç ilçesine bağlı bir sınır köyü. Köy muhtarının ifadesine göre, Cumhuriyet dönemindeki adıyla Hasırcıarnavut köyü, aslında bir Rum köyü. Mübadele döneminde, köyde yaşayan Rumlar Yunanistan’a, Drama’nın Raşova ve Biçevo köylerinde yaşayan Türkler ise, bugünkü adı Hasırcıarnavut olan, Meriç Nehri kıyısındaki köye yerleştiriliyor.
Edirne’nin bir çok köyünde olduğu gibi, Hasırcıarnavut köyünde de genç nüfus kalmamış. Köyün en gençlerinden birisi ise aynı zamanda halen köy muhtarı olan, 47 yaşındaki Mehmet Gürkan.
Köyde ağırlıklı olarak çeltik, buğday ve ayçiçeği ekimi gerçekleştiriliyor. Köyün nüfusunun neredeyse yarısı ise 65 yaşın üstünde. Bu da ister istemez, iş gücü kaybını doğuruyor. Yaşlılar ise emekli maaşlarının yanısıra işleyemez, çalışamaz durumda olan tarlalarını kiraya vererek geçinmeye çalışıyorlar.
Yine muhtar Mehmet Gürkan’ın ifadesine göre, köyde yaşayan 300 civarındaki nüfusun yanısıra başta İstanbul/Sefaköy ve Bursa olmak üzere ülkemizin farklı noktalarında Hasırcıarnavut nüfüsuna kayıtlı tam 3 bin kişi yaşıyor.
Muhtar Gürkan ise biraz ilgisizlikten şikayetçi. Özellikle sivil toplum alanında gerçekleştirilen çalışmalarla beraber derneklerin köye daha fazla ilgi göstermesini ve ayrımcılık yapılmamasını istiyor.